„Handmatig schrijven stimuleert de hersenontwikkeling terwijl omgekeerd het typen qua complexiteit niets toevoegt aan deze ontwikkeling. Als schoolkinderen geen schrijfles meer krijgen, beroof je jonge mensen in wezen van een belangrijk hulpmiddel om hun geheugen te verbeteren. Dat doet het leerproces geen goed.” Manfred Spitzer in de Telegraaf, 17.10.2016
Manfred Spitzer, gerenommeerd hoogleraar neurologie uit Duitsland, schreef een nieuw boek over de keerzijde van beeldschermgebruik: Digiziek. In zijn vorige grondige, maar leesbare boek Digitale Dementie toonde hij al aan dat de oprukkende digitalisering ons geheugen beschadigt. Maar de ontwikkelingen gaan zo snel, dat inmiddels ook duidelijk is dat beeldschermen onze gezondheid permanent ondermijnen. Er ontstaan nieuwe klachten – van bijziendheid tot nekhernia’s, van slaapgebrek tot obesitas. Kinderarts Edmond Schoorel zei het scherp in zijn lezing vorige maand: “Een beetje gamer herken je tegenwoordig aan de kraag om zijn nek”.
Oncomfortabele boodschap, zeker. Maurice de Hond, fel pleitbezorger van de Steve Jobsscholen, kan het onderzoek van meneer Spitzer niet waarderen. Feit is wel dat Jobs zijn eigen kinderen geen smartphone of tablet gaf. Ook opmerkelijjk: heel veel ouders die in Syllicon Valley werken, kiezen bewust voor een vrijeschool of Montessori school, waar niet of nauwelijks gebruik wordt gemaakt van beeldschermen. Dat lijkt een paradox, maar zij focussen op het ontwikkelen van creativiteit en probleemoplossend vermogen – onmisbare tools in een digitaal aangezwengelde wereld.
Is jouw handschrift nog even regelmatig en netjes als vijftien jaar geleden? Ik kan aan het mijne zien dat Spitzer een punt heeft. Wat niet hetzelfde is als beeldschermen in de ban doen. Dat doet hij ook niet – zijn nieuwste boek verschijnt ook gewoon als e-reader.
“Mij gaat het om de ongewenste bijwerkingen van beeldschermen, net als bij medicijnen. Zou jij zonder erbij na te denken een medicijn innemen waarnaar nog geen onderzoek is gedaan, of erger nog, het aan je kinderen geven?” Manfred Spitzer in de Telegraaf, 17.10.2016
Nieuwsgierig maakt ook de ondertitel van zijn boek: pleidooi voor offline leven. Dat is geen idée fixe van Spitzer – steeds meer mensen willen de regie terug over hun leven. Het is gewoon tijd voor het omarmen van beeldschermetiquette. Vindt ook Sherry Turkle, hoogleraar psychologie MIT. Als early adaptor van internet werkt zij intussen bewust offline met haar studenten. En wil ze niet meer constant bereikbaar zijn – al valt dat nog niet mee 😉 Kijk maar eens naar de uitzending van Tegenlicht: Offline als luxe onderaan deze blogpost (of klik op dit linkje).*
* You Tube fragmenten vallen helaas weg als je deze blogpost leest vanuit je mailbox. Op http://www.inspiratievoorouders.wordpress.com, zie je de filmpjes wel. Hopelijk verzint WordPress binnenkort een list voor deze bug.
Bewaren
Bewaren
Bewaren
Comments