Taal is soms een geweldige raadgever als we los dreigen te raken van de betekenis van woorden. ‘Kinderziekte’ is zo’n woord. Dat is best een beladen begrip geworden. Wat zijn het precies (weten we dat nog)? Hoe ga je ermee om? En vooral: hoe kom je er weer van af? Ik durf wel te stellen dat we het woord ‘kinderziekte’ nu sneller associëren met een term als ‘vaccineren’ dan toen jij en ik als kind geveld waren door de bof, de rode hond of de mazelen (er was ooit een BMR-vaccinloos tijdperk).
Over de medicalisering van kinderen grootbrengen zeiden Micha de Winter en Jan Macvarish al een paar scherpe dingen. Laten we de proef eens op de som nemen. Hoe gebruiken we een woord als ‘kinderziekte’ in de volksmond? Even zoeken naar een sprekend voorbeeld… Onzetaal.nl meldde onlangs: “We hebben er maanden aan gewerkt: onze geheel vernieuwde website (…) Vernieuwingen kunnen natuurlijk kinderziektes met zich meebrengen. Is er iets wat niet goed werkt, of kunt u iets niet vinden, laat het ons dan weten.” Zo toegepast, wijst het woord ‘kinderziekte’ ons dus op iets nieuws, dat nog net niet optimaal functioneert.
Ieder proces kent zijn eigen dynamiek en dat geldt zeker voor kinderen in de groei. Wat hebben ze daarbij nodig? Dat begint bij een stukje kennis. Dat haalt halve waarheden en onzekerheden uit de lucht. De nieuwe brochure Antroposofische zorg bij kinderziekten kan je daarbij helpen. Dit boekje belicht de negen meest voorkomende kinderziekten. Zodat je weet hoe ze normaliter verlopen. En je jouw kind met vertrouwen kunt begeleiden én je bijtijds aan de bel kunt trekken als dat nodig is.
Dit boekje is # 58 in de serie Gezichtspunten.nl. Van koorts tot burnout, van allergie tot slaapproblemen.