Het lopen van de Adventsspiraal op Vrije School De Kleine Prins.
Stil nu, stil nu, Maak nu geen gerucht. Stil nu, stil nu, ‘t ruist al door de lucht.
‘t Wonder komt heel zachtjes aan, ‘t Kerstkind wil hier binnengaan.
Stil nu, stil nu, maak nu geen gerucht.
Toen ik dit liedje vorig jaar voor het eerst hoorde zingen door de peuters en hun juffen, raakte het me diep. De klas was nog schemerachtig en helemaal in blauwtinten gehuld, de kindjes waren rustig en ingetogen. Kaarsjes aan. Wat een verademing, om middenin alle decemberdrukte weer even te landen met z’n allen.
Advent (Latijn: advenire = Aankomen)
Daar gaat advent, de stille tijd, over. In de vier donkerste weken van het jaar leven we toe naar Kerstmis. En of je nu religieus bent (opgevoed) of niet, je voelt in deze weken een sfeer van verstilling. De natuur sluimert, we zijn meer binnen, keren ons ook meer naar binnen. Er zijn meer lichtjes aan, we wachten op het lengen van de dagen. Maria verwacht haar kindje.
Juf Carolien vertelde tijdens de tweede Inspiratie Ochtend dat jonge kinderen Kerstmis ervaren als het meest wezenlijke feest. Ze leven er intens naar toe, omdat een geboorte nog zo dichtbij hen staat. Dat geldt misschien ook wel voor veel ouders. Een kindje dat geboren wordt, zet vrijwel alles in een ander licht. Nieuw leven verwondert, verblijdt, inspireert tot stil zijn en tot goed willen doen. Het gaat vanzelf.
De vier zondagen voor Kerstmis steek je steeds een kaarsje meer aan en verdrijf je het duister.
Op Vrije Scholen bestaan veel manieren om vorm te geven aan een beetje bezinning. Ouders zingen hun kinderen toe aan het begin van elke adventsweek. De jongsten lopen vandaag de spiraal met in hun handen een appeltje, met daarin een kaarsje gestoken. De appel staat symbool voor het paradijs. Elk kind ontsteekt zijn kaarsje in het midden van de spiraal en zet het op de weg terug langs het pad. Het licht dat je in het middelpunt vond, verlicht je weg naar buiten. Hoe speciaal is het, om op school te zijn op een stille zondagmiddag? En te weten dat er vandaag heel veel kaarsjes ontstoken gaan worden, op allerlei plekken in de wereld? En niet alleen op school…
En thuis? Hoe kun je daar wat bewuster toe leven naar Kerstmis? Of een beetje terugblikken op het afgelopen jaar? Bij ons gaat vandaag een versierd eerste adventskaarsje aan. En er mag een luikje opengepeuterd worden in de adventkalender. Wie zou daar het meeste plezier in hebben, mijn bijna-kleuter of ik 😉
Wat vind jij fijn om thuis te doen?
Comments