Hoe nemen leerrijpe kleuters afscheid van hun klassengemeenschap aan het eind van het schooljaar? Bij ons in Middelburg krijgen de ouders de vraag om te zorgen voor een hoed, rugzak en versierde stok. Meer wordt er niet meegegeven aan instructie voor het maken van een wandelstaf. Dat voelt misschien een beetje kaal, maar er ontstaan ieder jaar weer prachtige dingen.
Gisteren kwamen de wandelstokken de klas in en het mooie is: dat zijn echte zielenspiegels – zowel van de kinderen als van de ouders. Uitbundig of subtiel versierd, kleurrijk of puur natuur, monumentaal groot of juist goed hanteerbaar. Zo eigen en liefdevol. Zonder uitzondering een lust voor het oog en dan die trotse snoetjes…
Hänschen klein, geht allein, in die weite Welt hinein. Stock und Hut Stehen ihm gut, er ist wohl gemut.Aber Mutti weinet sehr, hat ja nun kein Hänschen mehr. Wünsch dir Glück, sagt ihr Blick, kehr nur bald zurück.
Donderdag gaan de leerrijpe kinderen ‘over de brug’, terwijl zij toegezongen worden door hun klas en hun ouders. De brug bouwen zij samen in de klas – er wordt sinds gisteren druk geoefend 😉 Als dit niet gaat over zelfvertrouwen ontwikkelen en je geborgen weten… Ik verheug me op dit ritueel – voor ons de laatste keer. Het is zo’n tastbaar moment waarop je kunt voelen hoe ieder kind zijn eigen weg gaat en toch ook verbonden is met ouders / opvoeders, klasgenootjes en juffie – nog héél even dan. ❤ Hoe gaat het bij jullie op school?
