Terwijl de schemering invalt, wandelen we onder de oude stadspoort door, nieuwsgierig wie zich allemaal al hebben verzameld onder de reusachtige platanen op het plein. Lampionnen lichten op, geroezemoes kaatst heen en weer tussen klinkers en poorten. Er gloeien vlammetjes in allerlei verschillende aardvruchten: in rode bieten, goudgele pastinaken en groen-oranje knolrapen. En iedereen weet: als de kinderen straks terug komen van hun lampionnentocht, is er voor iedereen een beker warme chocolademelk en een zelfgebakken krentenbol. Dat Sint Maarten dan ook nog verschijnt op zijn paard bij de poort en de bedelaar zijn halve mantel schenkt, maakt de magie van dit jaarfeest compleet.
Sint Martinus | Geertje Kapteijns alias Kapitein Kalk
Zo heeft mijn gezin meerdere jaren Sint Maartenfeesten mogen mee maken op onze vorige vrijeschool. Sinds covid het ritme doorsneed van het vieren van jaarfeesten is het voor iedereen zoeken. Een tijd van improviseren en anders vieren brak aan. En maakte de vraag wakker waarom we vieren wat we vieren, hoe en met wie.
Jaarfeesten vormen een richtsnoer voor de levenskrachten van iedereen die deel uitmaakt van een (school)gemeenschap. Ze maken zichtbaar wat je innerlijk met elkaar ontwikkeld hebt. En wat niet. Deze bijzondere momenten in het jaar nodigen ons uit om ons te richten op de spirituele kernwaarden van de jaarfeesten. Met elkaar.
Knolgewassen rijpen diep onder de grond. Ze herinneren ons aan de vruchtbaarheid van de aarde, waarin alweer nieuw leven ontkiemt.
Wat kan er nog meer? De prachtige krijttekening van Geertje Kapteijns maakte me in die covidjaren wakker voor wat er voor mij toe doet op 11 november. De schemering zien intreden met mijn kinderen, stilstaan bij hoe goed we het hebben en bij hen die wel een stukje van onze ethermantel kunnen gebruiken. Maar ook bij samen vieren, want hoe doe je dat?
Sint Maarten markeert het moment in het jaar dat het zonlicht ondergronds gaat, maar niet gedoofd wordt. Integendeel: diep in de aarde kiemt alweer nieuw leven! Dat is wat de uitgeholde aardvruchten ons laten zien. Hoe geven we deze kernwaarde van Sint Maarten door? En hoe vertalen we die bemoedigende gedachte naar ons leven van alledag? Ik ben gewoon maar begonnen met een lijstje en hoop op nog veel meer ideeën van jullie. Samen weten we meer!
* post bezorgen bij een verpleeghuis of ziekenhuis (denk: briefkaarten, schilderingen, bloembolletjes) * een gezongen boodschap of toepasselijke spreuk sturen naar mensen die je nog niet zo goed kent * mantelverhalen: de kinderen laten opschrijven / verbeelden naar wie Sint Maarten toe mag rijden op zijn paard. Lantaarns aan en luisteren naar wat zij te vertellen hebben. * soep, pannenkoeken of warme chocolademelk maken en delen met mensen die wel wat warmte kunnen gebruiken * niets zo hartverwarmend als licht doorgeven: trek of versier een kaarsje en geef het kado * lekker bijtijds beginnen met wichtelen: warmte en hilariteit verzekerd! * niet iets halen, maar iets brengen: een lied of een lichtje. Voor wiens deur gaan jullie zingen als het donker wordt? Vul aan, geef door en deel je levenskracht!